De kloof tussen risico en weerbaarheid

Veel ondernemers denken dat cybersecurity vooral draait om firewalls, antivirus of sterke wachtwoorden. Maar wie vandaag de dag naar de praktijk kijkt, ziet iets anders. De grootste uitdagingen zijn niet op technologisch vlak maar op organisatorisch vlak. Dreigingen worden steeds slimmer, sneller en zijn vaak gericht op de zwakste schakel. En die schakel betreft zelden een stukje software, maar eerder een gebrek aan structuur, kennis en continuïteit. In deze blog vertellen we je hoe je de kloof tussen risico en weerbaarheid kunt overbruggen.

 

De probleemfactoren

Bijna elk bedrijf werkt tegenwoordig voor een groot deel digitaal. Klantdata staat in de cloud, er wordt gebruikt gemaakt van online boekhoudpakketten, CRM systemen of productieomgevingen met IoT-koppelingen. Dat maakt processen een stuk efficiënter maar ook kwetsbaarder. Daarbij ontbreekt vaak het overzicht: waar zitten de kritieke data? Wie heeft toegang? Welke systemen zijn verouderd of onvoldoende beschermd?

 

Security wordt te vaak nog gezien als een project; iets dat je één keer aanpakt en daarna kunt afvinken. De realiteit is dat cyberbeveiliging eigenlijk een proces dat nooit stopt. Aanvallers zijn immers continu actief, terwijl de meeste bedrijven hun beveiliging maar één of twee keer per jaar serieus evalueren.

 

Een ander groot probleem is het gebrek aan kennis en capaciteit. Binnen het MKB is er zelden een dedicated security team aanwezig. De verantwoordelijkheid wordt meestal bij een IT-manager neergelegd die zijn handen eigenlijk al vol heeft aan het beheren van de IT-omgeving. Dit leidt ertoe dat belangrijke taken blijven liggen:

• Users/identities worden niet actief gemonitord
• Updates worden uitgesteld
• Incidenten worden pas onderzocht als er al schade is
• Medewerkers krijgen te weinig training in veilig gedrag

 

Een zeer onderschat risico ligt in de digitale keten. Bedrijven werken steeds intensiever samen met leveranciers, IT-partners en cloudproviders. Daardoor ontstaat een web van koppelingen, rechten en afhankelijkheden. En juist daar richten aanvallers zich op.

Een gehackte softwareleveranciers kan bijvoorbeeld via een automatische update kwaadaardige code verspreiden. Of een externe beheerder met teveel toegangsrechten biedt een toegangspoort voor een aanvaller, die via deze weg meerdere klanten tegelijk kan raken. Je kunt je eigen omgeving nog zo goed beveiligen en dan alsnog getroffen worden via een ketenpartner. De recente supply chain aanvallen die in het nieuws voorbij zijn gekomen onderstrepen dit risico des te meer.

 

De oplossing

De oplossing voor dit probleem zit hem niet in meer tools, maar in een beter georganiseerd securitybeleid.

• Breng risico’s structureel in kaart (risicoanalyse)
• Zorg voor continue monitoring door een SOC
• Maak cybersecurity onderdeel van de bedrijfscontinuïteit (niet alleen van IT)
• Train medewerkers en bestuur in hun rol binnen veiligheid (security awareness)
• Krijg grip je leveranciersketen en verklein de ketenrisico’s (lees meer)

 

Zo zorg je ervoor dat het geen kwestie meer is van brandjes moeten blussen, maar van voorkomen dat ze ontstaan.

 

Conclusie

Cybersecurity is, ook in het MKB, geen overbodige luxe meer. Het draait niet om technische maatregelen maar om organisatie, bewustzijn en samenwerking. De vraag is namelijk niet of je wordt aangevallen, maar hoe goed je bent voorbereid als het gebeurt. En hoewel daar de grootste uitdaging zit, biedt dit tegelijkertijd de grootste kans om het verschil te maken.